به گزارش قدس آنلاین، دی ماه سال ۹۴ بود که رئیس دولت تدبیر و امید اقدام به کلنگ‌زنی شهرک تولید پوشاک در تهران کرد و براساس آمار اعلام شده پیش‌بینی شده بود که ۳۰۰ واحد تولیدی با ظرفیت اشتغال ۱۰ هزار نفر در این شهرک مستقر شوند و برآورد هزینه آن در حوزه زیرساخت ۱۰۰ میلیار تومان بود؛ اما با گذشت حدود ۷ سال از آن دوره این طرح همچنان برزمین مانده است.
طبق گفته کارشناسان، ایجاد شهرک‌های تخصصی پوشاک و حضور واحدهای یک رشته تخصصی در یک مکان واحد، می‌تواند از نظر تحقیق و پژوهش، صادرات و هم‌افزایی کمک شایانی به آن رشته کند و این واحدها می‌توانند در کنار هم از شرایط استقرار هم‌جواری نیز استفاده و هزینه‌های تولید خود را کاهش دهند.
کارشناسان معتقدند؛ در شهرک پوشاک عرضه مستقیم تولیدات توسط تولیدکنندگان انجام خواهد شد که با توجه به حجم گسترده واردات غیر رسمی پوشاک، یکی از راهکارهای مقابله برای کاهش واردات قانونی و غیر قانونی، ایجاد شهرک پوشاک بوده که با حمایت از تولید داخل و افزایش ظرفیت آن، تولید و قیمت تمام شده آن را رقابت‌پذیر خواهد کرد.
در ادامه پیگیری پرونده «بررسی مشکلات تولید پوشاک در ایران» به گفت‌وگو با علیرضا حائری، عضو هیات مدیره جامعه متخصصان نساجی و سعید جلالی قدیری، دبیر اتحادیه تولید و صادرات پوشاک و نساجی ایران در خصوص ایجاد شهرک‌های تخصصی پوشاک و ظرفیتی که این شهرک‌ها فراهم می‌کنند، پرداختیم.
ایجاد شهرک‌های تخصصی‌ای که از دولت قبل بر زمین مانده است
علیرضا حائری، عضو هیات مدیره جامعه متخصصان نساجی درخصوص بحث ایجاد شهرک‌های تخصصی پوشاک و کمکی که این شهرک‌ها به صنعت پوشاک می‌کنند، ابراز کرد: ایجاد شهرک‌های تخصصی پوشاک؛ سیاستی که قرار بود دولت قبل آن را دنبال کند که چنانچه این اتفاق رخ می‌داد و یا اینکه امروز دنبال شود به تامین زنجیره پوشاک و کاهش قیمت تمام شده آن کمک می‌کند.
وی با بیان اینکه خدمات مناسب، مواد اولیه مناسب و دردسترس، انبارهای صادراتی و وارداتی و تعمیرات از جمله امکاناتی است که ایجاد این شهرک‌ها برای تولیدکنندگان مهیا می‌کنند، افزود: زمانی که این شهرک‌ها ایجاد شوند صنایع با استقرار در آن‌ها هم قیمت تمام شده‌شان کاهش می‌یابد و هم شاهد ارتقاء کیفیت‌شان هستیم.
عضو هیات مدیره جامعه متخصصان نساجی تصریح کرد: به نظر می‌رسد، چنانچه مکان‌های مناسب شناسایی و تعدادی شهرک تخصصی پوشاک در سطح کشور تاسیس شود، در کنار بالا رفتن ظرفیت تولید، می‌توانیم وارد فاز صادراتی هم بشویم.
حائری آذربایجان‌شرقی، تهران، یزد، اصفهان و خراسان رضوی را استان‌ها دارای ظرفیت برای تبدیل شدن به قطب تولید پوشاک برشمرد و گفت: برای احداث این شهرک‌ها باید تمام زیرساخت‌ها اعم از جاده، انبار، سیستم حمل و نقل و گمرک آماده شود تا صنعت پوشاک به جایگاهی قابل قبول برسد.
شهرک تخصصی پوشاک هزینه تولید را کاهش می‌دهد
همچنین سعید جلالی قدیری، دبیر اتحادیه تولید و صادرات پوشاک و نساجی ایران در خصوص مزایای ایجاد شهرک‌های تولید پوشاک به خبرنگار قدس آنلاین، گفت: طبیعتا ایجاد خوشه‌های تخصصی صنفی به صنعت پوشاک کمک می‌کند و کاهش قیمت تمام شده، تخصصی شدن، افزایش تولید و تنوع را به دنبال دارد.
وی ادامه داد: در حوزه پوشاک دو راهبرد داریم. توسعه شهرک‌ها و صنعتی شدن پوشاک در قالب تجمیع واحدهایی که در قالب شهرک‌های تخصصی می‌توانند کار را دنبال کنند که هزینه تولید را کاهش می‌دهد و لجستیک را تسهیل می‌کند و توسعه خوشه‌های صنفی که در خوشه‌ها یک سری واحدهای صنفی فعالیت و کمک می‌کنند تا همان رویه که در شهرک‌ها به وجود می‌آید در خوشه‌های صنفی هم دنبال شود.
استان‌هایی که توان تبدیل به قطب تولید پوشاک را دارند
جلالی در ادامه به تبدیل شدن برخی استان‌ها به قطب تولید پوشاک اشاره و تصریح کرد: استان‌هایی مانند تهران، همدان، البرز، قزوین و گیلان که در حوزه تولید پوشاک پیشرو هستند می‌توانند جزو هدف‌گذاری جهت تبدیل شدن به قطب تولید پوشاک قرار گیرند.
دبیر اتحادیه تولید و صادرات پوشاک و نساجی ایران در بخش دیگری از سخنان خود به مشکلات حوزه تولید پوشاک اشاره و قاچاق را نخستین مشکل فعلی حوزه پوشاک خواند و تصریح کرد: از قبل از سال ۹۵ به دنبال ریشه کن کردن بحث قاچاق بودیم و با وجود برخوردهای مقطعی در سال‌های ۹۶ و ۹۷ که از سوی ستاد انجام شد، چون این برخوردها استمرار نیافت، متوقف شد و سال قبل از حدود دی ماه، شاید به اندازه حدود یک تا دو سال طی سه ماه، پوشاک قاچاق وارد بازار شد که نه تنها اوضاع بازار شب عید ما را خراب کرد که بازار پس از آن را هم تحت تاثیر قرار داد.
«قاچاق پوشاک» همچنان مهم‌ترین معضل حوزه پوشاک
وی با بیان اینکه قاچاق در حال حاضر اولین مشکل ما در حوزه پوشاک است، ابراز کرد: قاچاق پوشاک به کل زنجیره تعمیم پیدا می‌کند و وقتی بخشی از بازار توسط قاچاق تامین می‌شود، نخ و پارچه و ملحقات هم تولید نمی‌شوند.
جلالی با اشاره به تخمین حجم دو میلیارد دلاری پوشاک قاچاق طی سال گذشته، ادامه داد: البته آمارها در این خصوص متفاوت و از ۵۰۰ میلیون تومان تا دو میلیارد تومان متغییر است، هرچند که برخی عنوان می‌کنند موضوع قاچاق پوشاک حل شده است!
دبیر اتحادیه تولید و صادرات پوشاک و نساجی ایران به کمبود مواد اولیه و گرانی آن در بازار اشاره کرد و گفت: همچنین سازوکارهای وزارت صمت ناقص است به طوری که عنوان می‌کنند تامین مواد اولیه وظیفه این وزارتخانه نیست؛ اما سوال اینجاست که تامین، وظیفه وزارت صمت نیست، آیا مسئولان در خصوص برنامه‌ریزی هم وظیفه‌ای ندارند؟!
وی وزارت صنعت را متولی متعادل کردن زنجیره خواند و ابراز کرد: وقتی سال به سال شاهد افت بازار موارد اولیه هستیم، درواقع به این معناست که آن بخش که موظف است، کارش را به‌درستی انجام نداده است.
افزایش ۱۰۰ درصدی قیمت نخ از سال گذشته تاکنون
جلالی قدیری با بیان اینکه در حال حاضر در تامین نخ، پنبه، اکرولیک و پلی استر با مشکل مواجه هستیم، خاطرنشان کرد: قیمت نخ پنبه در سال ۹۷، ۳۰ هزار تومان در هر کیلو و دو ماه بعد تبدیل به ۶۰ هزار تومان و ۶ ماه پس از آن ۹۰ هزار تومان و یک سال بعد ۱۲۰ هزار تومان شد. سال گذشته این نرخ به ۱۸۰ هزار تومان و طی یک ماه اخیر به ۲۰۵ هزار تومان رسید.
دبیر اتحادیه تولید و صادرات پوشاک و نساجی ایران تاکید کرد: نرخ نخ از ابتدای سال گذشته تاکنون حدود ۱۰۰ درصد افزایش قیمت یافته است. این را چه کسی باید پاسخ بگوید؟ جایگاه نهادها متولی کجاست؟
وی در ادامه سخنان خود به مصوبه اخیر دولت درخصوص حذف تعرفه واردات ماشین آلات نساجی اشاره و ابراز کرد: چنانچه دولت کسری بودجه دارد چرا از ورود کالاهای لوکس خودداری نمی‌کند و در مقابل هزینه تولید را برای تولیدکننده افزایش می‌دهد؟
جلالی قدیری با بیان اینکه از دولت گذشته تدبیر و امید ندیدیم و از دولت فعلی هم تاکنون حرکتی مشاهده نشده است، گفت: تولیدکنندگان ما از سال ۹۷ می‌دوند تا ورشکست نشود، چراکه از آن سال تاکنون قیمت مواد اولیه چندین برابر و حداقل پنج برابر شده است.
دبیر اتحادیه تولید و صادرات پوشاک و نساجی ایران به نبود نقدینگی در واحدهای تولید اشاره کرد و ادامه داد: امروز تولیدکنندگان مواد اولیه را به صورت نقد خریداری می‌کنند، حقوق کارگران را هم نقدا پرداخت می‌کنند؛ اما حدود ۶ ماه طول می‌کشد تا اجناس خود را تولید و به فروش برسانند.
«طرح تامین مالی زنجیره تولید» به کجا رسید؟
وی به طرح تامین مالی زنجیره تولید مجلس اشاره و اضافه کرد: چند ماه پیش این طرح ابلاغ شده؛ اما تاکنون اتفاقی رخ نداده و بانک‌های عامل دست به کار نشده‌اند؛ به گفته دولت طی دو سال گذشته تمام نهاده‌های تولید بیش از ۵۰ درصد شامل تورم شده است؛ این پول چگونه باید تامین شود؟!
جلالی قدیری نرخ ارز را از دیگر مشکلات تولید خواند و خاطرنشان کرد: مسئولین ما باید بدانند اگر نرخ دلار را ثابت نگه دارند و تورم داخلی سالی ۵۰ درصد افزایش یابد، تولید داخل مقرون به صرفه نخواهد بود؛ طی ۳۰ سال گذشته تجربه این را داشته‌ایم.
دبیر اتحادیه تولید و صادرات پوشاک و نساجی ایران ابراز کرد: اکنون دو سال است که نرخ دلار تقریبا ثابت نگه داشته شده؛ اما تورم همچنان رو به افزایش است و برای همین است که شاهد واردات هستیم.
وی در بخش پایانی سخنان خود به ارائه آماری درخصوص میزان مصرف پوشاک در داخل پرداخت و ضمن اشاره به اینکه در حوزه آمار با ضعف مواجه هستیم، تصریح کرد: سال ۹۲ سرانه مصرف پوشاک هر نفر ۱۵۰ دلار بود که این رقم اکنون به ۱۰۰ دلار رسیده است، همچنین طبق اعلام بانک مرکزی سرانه سالانه مصرف پوشاک در ایران از ۱۲ میلیارد دلار در سال ۹۲ به هشت میلیارد دلار رسیده است.
خبرنگار: فرزانه زراعتی
انتهای پیام/
نظر شما